ناخنک چشم ،نوعی بافت عروقی و بال شکل است که از سمت داخلی چشم رشد کرده و به تدریج به سمت قرنیه رشد میکند.
علت ناخنک:
علت اصلی ایجاد ناخنک ،مواجهه با اشعه آفتاب است گرچه خشکی چشم ،التهاب های مزمن ،مواجهه طولانی با گرد و غبار است .اشعه ماورابنفش آفتاب موجب تغییراتی دائمی در سلول های ناحیه لیمبوس قرنیه آغاز شده و بافتی فیبروواسکولار در این ناحیه ایجاد می شود.
علائم :
-ظاهر قرمز رنگ(گاه برجسته و گاه هم سطح چشم)
-سوزش،خارش و قرمزی
-احساس جسم خارجی
-تغییرات دید (ایجاد آستیگماتیسم)
درمان و پیشگیری:
با توجه به علل ایجاد آن ،پرهیز از مواجهه طولانی با آفتاب (زدن عینک آفتابی استاندارد)،گردوغبار و آب و هوای خشک راه های پیشگیری است.
در صورت بروز علائم آزاردهنده ،درمان های رایج شامل نرم کننده های چشمی (قطره و ژل)و ضد التهاب های گوناگون و در موارد پیشرفته و یا کاهش دید ،جراحی مد نظر قرار میگیرد.